BruxellesFabriques / BrusselFabriek

Borgsteller van het industrieel en sociaal erfgoed van Brussel Het industrieel en sociaal erfgoed van Brussel: niet herkend en ombemind Brusselfabriek werd geboren door de bijeenkomst van personen die gepassioneerd zijn door het industriële en sociale erfgoed van Brussel. Een erfgoed dat essentieel is om de verschillende stappen van de ontwikkeling van de stad in de loop van haar geschiedenis te begrijpen. Een erfgoed waarvan de kwetsbaarheid reeds aangetoond is en dat nog altijd niet de aandacht krijgt dat het verdient. Een erfgoed dat onder het vooroordeel lijdt dat alles wat met industrie te maken heeft oninteressant, lelijk en triestig is. In Brussel zal een voormalige kachelfabriek niet hetzelfde lot ondergaan als een herenhuis. Als gevolg hiervan verdwijnen elke dag grote delen van de industriële geschiedenis van Brussel, waarvan de ontwikkeling blijft versnellen, in de onverschilligheid en onwetendheid die schadelijk zijn voor iedereen. Een onomkeerbaar proces. Wat is industrieel en sociaal erfgoed? Het zijn in de eerste plaats mannen en vrouwen, van hier en elders, van gisteren en tot op vandaag, die Brussel hebben gesmeed en een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan de welvaart van de regio. Het zijn ook werkplaatsen: ateliers, fabrieken en bedrijven. En ook sociale leefomgevingen: woningen, café’s, feestzalen en volkshuizen die de kansarmoede van de arbeiders, de solidariteit van de gemeenschap en het prille begin van sociale en politieke democratie zagen. Ten slotte zijn er constructies: huizen, openbare gebouwen, bruggen, kanalen, wegen, maar ook de machines, gereedschappen, technieken en knowhow die bij het bouwen ervan werden gebruikt. Dit alles is het industriële en sociale erfgoed en in Brussel wordt het bedreigd door de tijd die voorbijgaat, het gebrek aan belangstelling en de speculatieve modernisering van de stad. Het is hoog tijd dat we reageren! Het is daarom dringend om het werkgeheugen te verzamelen voordat het wordt gedoofd, om de werkplaatsen en het sociale leven te beschermen en te verbeteren voordat ze worden vernietigd, om de werktuigen te vrijwaren die in dienst zijn van een ijverige knowhow die ooit in heel Europa werd geprezen. Een nuttige herinnering is een overlevende herinnering Het menselijk geheugen is zeker het meest vluchtige deel van dit industriële en sociale erfgoed. De “getuigen” die Brussel “gemaakt” hebben of hebben “zien maken”, bestaan ​​nog steeds, maar worden jaar na jaar schaarser. Hun getuigenissen zijn van onschatbare waarde omdat ze een menselijke dimensie toevoegen aan de gebeurtenissen waardoor ze voor iedereen begrijpelijk zijn. Levensverhalen zijn, door hun diversiteit, hun oorsprong en hun soms anekdotisch karakter, een “spoor” rijk aan verhalen dat BrusselFabriek als prioritair doel heeft gesteld. Industriële sites onder streng toezicht Gebouwen zijn misschien wel het moeilijkst te behouden. Het is niet mogelijk om alle bedrijventerreinen met zo’n rijk verleden intact te houden, maar het is zeker onredelijk om ze allemaal onder het houweel van de slopers te laten gaan. Een gebouw is herbruikbaar: vele voorbeelden van succesvolle herbestemming getuigen hiervan. In Brussel is er geen beredeneerd en gecoördineerd beleid om het industrieel en sociaal erfgoed te beschermen. Slopen is gemakkelijker en sneller! Twee uitstekende voorbeelden illustreren de gevolgen van het gebrek aan onderling overleg terzake. Twee grote industriële sites, Thurn & Taxis en Wiels, die op internationaal vlak als dusdanig erkend worden, zouden verdwenen zijn indien het doorzettingsvermogen van de leden van BrusselFabriek en zusterverenigingen de klappen van de graafmachines niet hadden kunnen stoppen. Het slopen van de ketels van de oude brouwerij Wielemans-Ceuppens was zelfs begonnen toen de opdracht werd gegeven om de lastoortsen te stoppen. Vier van de acht koperen ketels die in het gebouw waren, werden vernietigd. Tegenwoordig verheugt men zich unaniem op het behoud van dit erfgoed, maar veel kwalitatieve sites hebben niet evenveel geluk gehad. Naast het archiveren van schriftelijke informatie over het bestaan van een industrieel en sociaal erfgoed in Brussel zou het noodzakelijk zijn om de context van de bestaande sites verder te onderzoeken, om te promoten wat er overblijft en de criteria voor erfgoedwaardering uit te breiden tot misschien minder spectaculaire plaatsen maar die toch rijk zijn op vlak van sociale geschiedenis. BrusselFabriek, borgsteller van het industrieel en sociaal erfgoed van Brussel, heeft als doel: voor de bescherming te zorgen van het erfgoed dat verband houdt met de industriële, sociale en stedelijke ontwikkeling van Brussel een waarschuwingsfunctie uit te oefenen indien nodig dit erfgoed te inventariseren en bestuderen het sociaal geheugen dat aan dit erfgoed gekoppeld is te verzamelen actief op te treden voor de bewustmaking van het grote publiek, de rechtsbescherming en de overdracht van dit erfgoed studies uit te voeren en gespecialiseerde documentatie te verzamelen dit erfgoed te promoten via alle nuttige media programma’s voor te stellen voor de museografie, restauratie en exploitatie van industrieterreinen BrusselFabriek is niet van plan om een ​​instelling te beheren, noch om materiaal (machines of archieven) te verzamelen – hiervoor zijn andere instellingen opgericht – maar wel om samen te werken met al diegenen die in Brussel denken dat een deel van hun wortels en, zeker die van democratie, verankerd zijn in het industrieel en sociaal erfgoed van de stad. Iedereen die aan dit proces wil deelnemen, is welkom: gelieve dit te melden via ons adres info@brusselfabriek.be