Industrieel archeologische route: Jenever en steenkool. Van Hasselt naar Beringen en Genk

De belangstellende wordt gegidst van een regio waar de verwerking van landbouwgewassen domineerde naar een gebied waar vanaf het begin van de 20e eeuw een grootschalige steenkoolnijverheid het landschap en het sociaal leven zou domineren.

In 1842 bezat Limburg nog maar 961 industriële gebouwen, molens inbegrepen - waarvan er 400 in het arrondissement Hasselt gelegen waren. Limburg bezat op een ogenblik dat elders de industriële revolutie reeds zijn gevolgen liet voelen nog een traditioneel agrarisch-economisch patroon. Een klasse van stedelijk-commerciële ondernemers en de grootsdelijke kernen waar zij zich elders op entten ontbraken. Daar zou na 1906, toen steenkool op grote diepte ontdekt werd, een grondige verandering in komen. Na de tweede wereldoorlog deed zich een reconversie voor, maar de meeste investeringen waren afkomstig van buiten de provincie en uit het buitenland: o.m. Philips in Hasselt (waar de cassette-recorder en de CD op punt gesteld werden) en Ford in Genk.